Sharon Cuneta: Init sa magdamag

Kung gabi ang dilim ay laganap na
at mata ng daigdig ay nabulag na
sa ng harap ng aking wari’y kawalan
init mo ang aking nararamdaman
parang apoy ang init mo sa magdamag

Saan man naroroon ay mayroong halik
pagdampi sa iyo ay magdirikit
sumisigaw ang aking bawat sandali
nadama pag-ibig mo na kay sidhi
parang apoy ang init mo sa magdamag

Kung langit sa atin ay ipagkait
dito sa init mo’y muling makakamit
walang hanggang pag-ibig na may luha at tamis
nasan ka? Pagsaluhan natin ang init sa magdamag

Saan man naroroon ay mayroong halik (sa bisig mo’y sabik)
pagdampi sa iyo ay magdirikit (sa init ng halik)
sumisigaw ang aking bawat sandali (may luha at tamis)
nadama pag-ibig mo na kay sidhi
parang apoy ang init mo sa mag-damag

Kung langit sa atin ay ipagkait (ang apoy sa magdamag)
dito sa init mo’y muling makakamit (ang init mo ang langit mo’y hinahanap)
walang hanggang pag-ibig na may luha at tamis
nasan ka? Pagsaluhan natin ang init sa magdamag

Kung langit sa atin ay ipagkait
dito sa init mo’y muling makakamit
walang hanggang pag-ibig na may luha at tamis
nasan ka? Pagsaluhan natin ang init sa magdamag